اقیانوسها بیش از 70 درصد از مساحت سطح زمین را پوشش میدهند و مدتها است که به عنوان یک منبع عظیم از انرژی های تجدید پذیر مورد توجه قرار گرفتهاند. در اقیانوسها بخشی از انرژی به عنوان انرژی حرارتی، بخشی به عنوان انرژی جنبشی (امواج و جریان) و همچنین در محصولات شیمیایی و بیولوژیکی ذخیره میشود. روش های متعددی برای استخراج انرژی از دریا پیشنهاد شده است که اکثر آنها را میتوان در یکی از دسته بندی های زیر قرار داد:
انرژی جنبشی موجود در جریانهای دریایی را میتوان با استفاده از فناوری نسبتا معمولی توربین های جزر و مد به الکتریسیته تبدیل کرد. مهار انرژی جنبشی در امواج، مجموعهای متفاوت از چالشهای فنی را ارائه میدهد و در نتیجه طرحهای متنوعی پیشنهاد شده است. تبدیل انرژی حرارتی اقیانوس در مکانهایی با اختلاف دمای زیاد امکانپذیر است و انرژی را با استفاده از موتور حرارتی استخراج میکند. گرادیان شوری را میتوان برای استخراج انرژی از طریق فرآیند اسمزی مورد بهره برداری قرار داد. کشت زیست توده دریایی میتواند بسیاری از محصولات مفید از جمله سوخت های تجدید پذیر برای تولید برق را به همراه داشته باشد.
تنها بخشی از منابع انرژی اقیانوس جهانی را میتوان در مکان هایی یافت که از نظر اقتصادی امکان اکتشاف با فناوری موجود را دارند. با این حال این بخش هنوز هم میتواند سهم قابل توجهی در تامین برق اروپا داشته باشد. بخش انرژی های تجدید پذیر دریایی در حال حاضر تمرکز بسیاری از تحقیقات صنعتی و دانشگاهی در سراسر جهان را به خود جلب کرده است.
انرژی اقیانوسی، از جمله انرژی موج و جریان جزر و مدی، پتانسیل ایفای نقش عمده در بازار برق را دارند و انرژی قابل اعتماد و پایداری را به ارمغان میآورد. برخی از جذاب ترین ویژگی های جریان های جزر و مدی عبارتند از : 1. ماهیت بسیار قابل پیش بینی و 2. قابل توجه بودن آن در خطوط ساحلی.
اساسا دو راه برای تولید الکتریسیته از جریان های دریایی و جزر و مدی وجود دارد: با استخراج انرژی از جریان آزاد آب یا ساختن سد بند در ورودی مناطقی که جزر و مد مناسبی دارند. سد بند، انرژی را به روشی مشابه نیروگاه های برق آبی رودخانه ای مهار می کند و جزو اولین فناوری انرژی اقیانوسی بود که در یک پروژه در مقیاس بزرگ مورد استفاده قرار گرفت. سد بند 240 مگاواتی جزر و مد لارنس (La Rance) در طول دهه 1960 در فرانسه ساخته شد و همچنان نیز فعال است.
توجه زیاد به جریان های دریایی به عنوان منبع احتمالی انرژی در طول بحران نفت، در دهه 1970 جلب شد. این در حالی است که مجموع منابع فراوان انرژی جزر و مد دست نخورده باقی مانده است. با این حال، پیشرفت های اخیر در صنعت الکترونیک، در صنعت فرا ساحلی و در فناوری انرژی بادی، ورود انرژی جزر و مد را به بازار انرژی بسیار نزدیکتر کرده است. در حال حاضر تعدادی از مفاهیم امید بخش و کم و بیش نوآورانه برای مبدل های انرژی جریان دریایی وجود دارد.
امیر اخوت کارشناس ارشد مهندسی مکانیک – تبدیل انرژی هستم. مدت 10 سال در حوزه شبیه سازی عددی پدیده های سیالاتی و حرارتی از جمله احتراق، Opto-fluidic و lab on a chip فعالیت کرده ام. به عنوان عضوی از انجمن متخصصین احتراق در اشتراک تجربیات و دانش خود با شما همراه هستم.